İhanet Bir Bilmecedir

Ne diyordu üstad Atilla İlhan?

“Tut ki gecedir

Karanlık sıvaşır ellerine camlardan

Birden kırmızıya döner trafik ışıkları

Kükürtlü dumanlar yükselir

Korkuya batmış cam kırığı adamlardan

Tehlikeye büyür sakalları

Tut ki gecedir

İhbarlar birer sansar

Bir telefondan bir telefona atlar

Yeraltı örgütleri tetik üstünde

Adres değiştirmiş silah kaçakçıları

Fahişeler birbirinden kuşkulanıyor

Tut ki gecedir

Katiller huzursuz

Hırsızlar sinirli

Hainler ürkekçedir

Elleri telefona kendiliğinden uzanıyor

İhanete gece müthiş bir gerekçedir

İhbarlar birer sansar

Bir telefondan bir telefona atlar

İhanet bir bilmecedir”

Evet böyle diyordu Atilla İlhan bu şiirinde. Merhum Ahmet Kaya’da ne güzel okurdu bu şiirden esinlenerek yaptığı şarkıyı!

Her ihanette bu şiir gelir aklıma. Özellikle son bir buçuk yıl içinde Gezi Olayları, 17 – 25 Aralık Darbe Denemeleri ve Kobani istismarlarını yaşadıktan sonra genelde insanlık için, özelde ise milletimiz için ihanet hiç bitmemiştir diyebiliriz. 

Brütüsler hep olacaktır insanlık tarihinde. Ancak biz hiç kendi tarihimizde canlı olarak bu kadar ihaneti göremedik. Tıpkı 2. Abdülhamit’in devril

mesinde, tıpkı Adnan Menderes’in ipe gönderil

mesinde ve yine Turgut Özal’ın şüpheli bir biçimde öldürülmesi gibi oldu bu ihanetler. Ama hiçbir ihanet bu kadar üst üste gelmemişti. 19’u bulduğu bilinen suikastin atlatılmış olması, çeşitli darbe denemelerinin bilhassa 2003-2007 tarihleri arasında vuku bulması, iktidardaki partinin kapatma davası ile tehdit edilmesi yetmemişti belki de! Sandıkta da bu adam ve partisi devrilmiyordu. O halde geriye sokak hareketleri; polis  yargı cuntası ve Kürt mahallesinde bir Kobani fitnesi yakılması kalmıştı.

Evet bu yöntemlerde denendi. Ama yine maksat hasıl olmamıştı.

Pekiyi bundan sonra ne olur? Çok şey daha olur! Zira ihanet bir bilmecedir Atilla İlhan’ın dediği gibi. Her şey olabilir; yine gelecekler ama bugüne kadar olduğu gibi “geldikleri gibi de gidecekler”!